تمرص

لغت نامه دهخدا

تمرص. [ ت َ م َرْرُ ] ( ع مص ) پریدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || رفتن چیزی ، یقال : تمرص القشر عن السلت ؛ ای طار عنه. یعنی ، رفت پوست از جو. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس