تمده

لغت نامه دهخدا

تمده. [ ت َ دِ ] ( ص ، اِ ) کج زبان را گویند یعنی شخصی که در حرف زدن زبانش خوب نگردد و او را به عربی فأفاء خوانند. ( برهان ) ( آنندراج ) ( از ناظم الاطباء ). رجوع به تمنده شود.

تمده. [ ت َ م َدْ دُ ه ْ ] ( ع مص ) ستودن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تمدح. ( اقرب الموارد ). || تکلف کردن در ستایش خود. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). رجوع به تمدح شود.

فرهنگ عمید

= تمنده

پیشنهاد کاربران

بپرس