تمدن ایلام یا هَتَمتی ( به پارسی باستان: اووْجه، هووجه 𐎢𐎺𐎩 ( Ūvja ) ) نام یک تمدن در منطقه ای است که بخش بزرگی، در جنوب غربی فلات ایران را در پایان، هزارهٔ سوم قبل از میلاد در بر می گرفت و در دورهٔ هخامنشیان به منطقه جغرافیایی سوزیانا شوش ( Susa ) کاهش یافت. ایلامیان کشورشان را «هَتَمتی» ( هَ ( ل ) تَمتی ) ( Ha ( l ) tamti/Hatamti ) به معنی «سرزمین خدا» می خواندند، اکدیان بدان «اِلامتو» ( Elamtu ) می گفتند و سومریان آن را با اندیشه نگاشت NIM به معنای «بالا و مرتفع» می نوشتند. در ۲۷۰۰ پیش از میلاد، نخستین شاهنشاهی ایلامی در شوش «در جنوب غربی ایران» تشکیل شد. سفالینه های نقاشی شده متعلق به حدود ۳۵۰۰ پیش از میلاد در شوش واقع در ایلام بیانگر دوره ای پیشرفته از طرح های هندسی، ایجاد سبک خاص از انسان و شکل هایی از جانوران در آن ها می باشد.
... [مشاهده متن کامل]
در حدود ۲۰۹۴ تا ۲۰۴۷ پیش از میلاد ایلام توسط شولگی، دومین پادشاه سلسله سوم اور تسخیر گردید و بعداً در سال ۲۰۰۴ پیش از میلاد سلسله سوم اور توسط ایلام واژگون می شود.
در سال ۶۳۹ پیش از میلاد آشوربانیپال شاه آشور، ایلام را شکست داد و شوش را غارت کرد. پس از این جنگ، ایلام هرگز به عنوان یک قدرت مستقل ظاهر نگردید.
ایلامیان از آغاز دوره پیش ایلامی تا پایان دوره ایلام نو، حدود ۲۶۶۱ سال در جنوب غربی ایران زندگی و حکومت می کردند.
ایلامیان کشورشان را «هَلتَمتی» ( Ha ( l ) tamti/Hatamti ) به معنی «سرزمین خدا» می خواندند، اکدیان بدان «اِلامتو» ( Elamtu ) می گفتند و سومریان آن را با اندیشه نگاشت NIM به معنای «بالا و مرتفع» می نوشتند. نام دو استان در ایران برگرفته از نام باستانی آنان است. علاوه بر استان ایلام، نام خوزستان نیز از واژه Ūvja آمده که از روی کتیبه نقش رستم و کتیبه های داریوش در تخت جمشید و شوش، به معنای ایلام بوده و بنا به گفتهٔ ایرج افشار در «نگاهی به خوزستان: مجموعه ای از اوضاع تاریخی، جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی منطقه» در یونانی Uxi تلفظ می شده و اگر گفته ژول آپِر را بپذیریم در ایلامی Xus یا Khuz بوده است. سِر هنری راولینسون نیز تلفظ پهلوی Ūvja را Hobui دانسته که ریشه نام اهواز و خوزستان است. این لفظ از حاجوستان و هبوجستان به دست آمده که در مجمل التواریخ و القصص ( ابتدای قرن ششم هجری ) در اشاره به خوزستان آمده است.
... [مشاهده متن کامل]
در حدود ۲۰۹۴ تا ۲۰۴۷ پیش از میلاد ایلام توسط شولگی، دومین پادشاه سلسله سوم اور تسخیر گردید و بعداً در سال ۲۰۰۴ پیش از میلاد سلسله سوم اور توسط ایلام واژگون می شود.
در سال ۶۳۹ پیش از میلاد آشوربانیپال شاه آشور، ایلام را شکست داد و شوش را غارت کرد. پس از این جنگ، ایلام هرگز به عنوان یک قدرت مستقل ظاهر نگردید.
ایلامیان از آغاز دوره پیش ایلامی تا پایان دوره ایلام نو، حدود ۲۶۶۱ سال در جنوب غربی ایران زندگی و حکومت می کردند.
ایلامیان کشورشان را «هَلتَمتی» ( Ha ( l ) tamti/Hatamti ) به معنی «سرزمین خدا» می خواندند، اکدیان بدان «اِلامتو» ( Elamtu ) می گفتند و سومریان آن را با اندیشه نگاشت NIM به معنای «بالا و مرتفع» می نوشتند. نام دو استان در ایران برگرفته از نام باستانی آنان است. علاوه بر استان ایلام، نام خوزستان نیز از واژه Ūvja آمده که از روی کتیبه نقش رستم و کتیبه های داریوش در تخت جمشید و شوش، به معنای ایلام بوده و بنا به گفتهٔ ایرج افشار در «نگاهی به خوزستان: مجموعه ای از اوضاع تاریخی، جغرافیایی، اجتماعی و اقتصادی منطقه» در یونانی Uxi تلفظ می شده و اگر گفته ژول آپِر را بپذیریم در ایلامی Xus یا Khuz بوده است. سِر هنری راولینسون نیز تلفظ پهلوی Ūvja را Hobui دانسته که ریشه نام اهواز و خوزستان است. این لفظ از حاجوستان و هبوجستان به دست آمده که در مجمل التواریخ و القصص ( ابتدای قرن ششم هجری ) در اشاره به خوزستان آمده است.
