تماؤر

لغت نامه دهخدا

تماؤر. [ ت َ ءُ ] ( ع مص ) فخر کردن و نازیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).تماءَر القوم تماؤراً؛ تفاخروا. ( اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس