تماهت
لغت نامه دهخدا
تماهة. [ ت َ هََ ] ( ع مص ) بگردیدن خوردنی. ( تاج المصادر بیهقی ). بدبوی و بدمزه گردیدن طعام. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). تغییر طعم و بوی یافتن طعام. ( از اقرب الموارد ). || فاسدو تباه گردیدن گوشت. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ).
پیشنهاد کاربران
پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید