تماجن

لغت نامه دهخدا

تماجن. [ ت َ ج ُ ] ( ع مص ) مسخرگی نمودن. ( زوزنی ). تمازح. ( اقرب الموارد ). یکدیگر را زشت و درشت گفتن. ( ناظم الاطباء ). رجوع به تماجع و تمازح شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس