تلیل

لغت نامه دهخدا

تلیل. [ ت َ] ( ع اِ ) گردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و له تلیل کجزع السحوق ؛ ای عنق. ( اقرب الموارد ). ج ، اتله ، تلل ، تلائل. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( اقرب الموارد ). || ( ص ) بر زمین زده یا بر گردن و روی افکنده ، نعت است از تل چنانکه گویند: تله للجبین کما یقال کبه لوجهه. ( از منتهی الارب ). مصروع. حالت سجده. ( ناظم الاطباء ). ج ، تَلّی ̍. ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

دانشنامه عمومی

تلیل ( به عربی: التلیل ) یک منطقهٔ مسکونی در لبنان است که در شهرستان عکار واقع شده است. [ ۱] تلیل ۳٫۰۷ کیلومتر مربع مساحت و ۱٬۰۵۹ نفر جمعیت دارد و ۳۲۰ متر بالاتر از سطح دریا واقع شده است.
عکس تلیل
wiki: تلیل
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس