تِلِگْدی، ژیگْموند (۱۹۰۹ـ۱۹۹۴)(Telegdi, Zsigmond)
ایران شناس مجارستانی. زبان های سامی و ایرانی را در دانشگاه های بوداپست، برسلاو و پاریس فرا گرفت و در ۱۹۳۳ موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری زبان شناسی شد. پژوهش های وی بیشتر دربارۀ تاریخ فارسی نو و زبان های ایرانی است. از آثارش: «دربارۀ ترکیب اجزا در فارسی نو» در مجموعۀ مقالات زبان شناسی (۱۹۵۵)؛ آواشناسی وام واژه های ایرانی در تلمود آرامی (۱۹۳۵)؛ «ملاحظاتی دربارۀ وام واژه های عربی در فارسی» (۱۹۷۴)؛ «دربارۀ یک نمونه از ساختار متشابهات در فارسی» (۱۹۶۴).
ایران شناس مجارستانی. زبان های سامی و ایرانی را در دانشگاه های بوداپست، برسلاو و پاریس فرا گرفت و در ۱۹۳۳ موفق به دریافت دانشنامۀ دکتری زبان شناسی شد. پژوهش های وی بیشتر دربارۀ تاریخ فارسی نو و زبان های ایرانی است. از آثارش: «دربارۀ ترکیب اجزا در فارسی نو» در مجموعۀ مقالات زبان شناسی (۱۹۵۵)؛ آواشناسی وام واژه های ایرانی در تلمود آرامی (۱۹۳۵)؛ «ملاحظاتی دربارۀ وام واژه های عربی در فارسی» (۱۹۷۴)؛ «دربارۀ یک نمونه از ساختار متشابهات در فارسی» (۱۹۶۴).
wikijoo: تلگدی،_ژیگموند_(۱۹۰۹ـ۱۹۹۴)