تلکد

لغت نامه دهخدا

تلکد. [ ت َ ل َک ْ ک ُ] ( ع مص ) دست در گردن کسی انداختن. || سطبرگوشت گردیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || بعض چیزی به بعض آن چسبیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس