تلویع

لغت نامه دهخدا

تلویع. [ ت َل ْ ] ( ع مص ) مبالغة اللوع. ( تاج المصادر بیهقی ). بیمار کردن دوستی کسی را. ( از اقرب الموارد ). || عذاب دادن. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس