تلول

لغت نامه دهخدا

تلول. [ ت َ ] ( ع ص ) دیرانقیاد. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). کاهل و سست. ( ناظم الاطباء ).

تلول. [ ت ُ ] ( ع اِ ) ج ِ تل. ( اقرب الموارد ) : و تنبت فی مواضع قریبة من البحر و فی تلول. ( ابن البیطار،یادداشت بخط مرحوم دهخدا ). رجوع به تل و تلال شود.

فرهنگ فارسی

دیر انقیاد . کاهل و سست

دانشنامه عمومی

تلول ( به عربی: التلول ) یک روستا در سوریه است که در ناحیه سلقین واقع شده است. [ ۱] تلول ۱٬۷۰۳ نفر جمعیت دارد.
عکس تلول
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

پیشنهاد کاربران

بپرس