تلوریم شبه فلزی با عدد اتمی ۵۲ می باشد، این عنصر درصد فراوانی کمی در پوسته زمین دارد و ریشه نام آن تلور در زبان یونانی به معنای زمین یا نشأت گرفته از زمین می باشد.
در سال ۱۷۸۲ رایش اشتاین بازرس معادن تراسیلوانیا از یک کانی ِ طلا ماده ای استخراج کرد که شبیه آنتیموان بود. برگمان که این کانی را آزمایش کرد ثابت کرد که این ماده انتیموان نیست لیکن با مقداری از این ماده که در اختیار داشت، نتوانست چیز بیشتری دربارهٔ این عنصر به ظاهر جدید کشف کند. به سال ۱۷۸۹ کیتابل نیز این عنصر را کشف کرد به سال ۱۸۹۸ کلاپروت به این کشف ها توجه کرد و وجود این عنصر را تأیید و آن را تلوریم نامید.
از آنجا که تعدادی از عناصر از روی جرم های سماوی نامگذاری شده بود، کلاپروت اندیشید که حالا نوبت زمین است که باید به افتخارش عنصری نامگذاری کند نام تلوریوم از نام لاتین تلوس، تلوریس به معنی زمین گرفته شده است
VIA تلوریوم عنصری غیر فلزی با خواص بسیاری شبیه به سلنیم و گوگرد با عدد اتمی ۵۲؛ در گروه دوره پنجم جدول تناوبی جای دارد. جرم اتمی ۱۲۷٫۶۰؛ ظرفیتها ۴ و ۶ دارای هشت ایزتوپ پایدار است. از شبه فلزات کمیاب است.
سفید نقره ای شکننده، جامد جلادار با مشخصات فلزی. چگالی ۶٫۲۴ گرم بر سانتیمتر مکعب ( ۳۰ سانتی گراد ) سختی ۲٫۳ مو، نقطه ذوب ۴۵۰ درجه سانتی گراد، نقطه جوش ۹۹۰ درجه سانتی گراد. با اسید سولفوریک، اسید نیتریک، هیدروکسید پتاسیم و محلول سیانید پتاسیم واکنش می دهد؛ در آب نامحلول است. بوی آن نظیر سیر است؛ می تواند سبب ریزش مو شود. از نیم رسانای نوع پی است و رسانایی آن نسبت به نور حساس است.
از لایه ای که در تصفیه الکترولیتی مس و سرب حاصل شده است.
احیای اکسیدتلوریک با دی اکسید گوگرد؛ به کمک حل کردن اکسید در محلول هیدروکسید سدیم و به صورت روکش درآوردن فلز.
تنفس آن سمی است. خورنده ۰٫۱ میلی گرم در متر مکعب هوا
آلیاژ ها؛ عامل سخت کننده ثانوی لاستیک؛ تولید آهن و فولاد ضدزنگ ریختگی؛ عامل رنگ کننده در سرامیک و شیشه؛ دستگاه های ترموالکتریک؛ کاتالیزور؛ باتری های ذخیره در سفینه ها
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلفدر سال ۱۷۸۲ رایش اشتاین بازرس معادن تراسیلوانیا از یک کانی ِ طلا ماده ای استخراج کرد که شبیه آنتیموان بود. برگمان که این کانی را آزمایش کرد ثابت کرد که این ماده انتیموان نیست لیکن با مقداری از این ماده که در اختیار داشت، نتوانست چیز بیشتری دربارهٔ این عنصر به ظاهر جدید کشف کند. به سال ۱۷۸۹ کیتابل نیز این عنصر را کشف کرد به سال ۱۸۹۸ کلاپروت به این کشف ها توجه کرد و وجود این عنصر را تأیید و آن را تلوریم نامید.
از آنجا که تعدادی از عناصر از روی جرم های سماوی نامگذاری شده بود، کلاپروت اندیشید که حالا نوبت زمین است که باید به افتخارش عنصری نامگذاری کند نام تلوریوم از نام لاتین تلوس، تلوریس به معنی زمین گرفته شده است
VIA تلوریوم عنصری غیر فلزی با خواص بسیاری شبیه به سلنیم و گوگرد با عدد اتمی ۵۲؛ در گروه دوره پنجم جدول تناوبی جای دارد. جرم اتمی ۱۲۷٫۶۰؛ ظرفیتها ۴ و ۶ دارای هشت ایزتوپ پایدار است. از شبه فلزات کمیاب است.
سفید نقره ای شکننده، جامد جلادار با مشخصات فلزی. چگالی ۶٫۲۴ گرم بر سانتیمتر مکعب ( ۳۰ سانتی گراد ) سختی ۲٫۳ مو، نقطه ذوب ۴۵۰ درجه سانتی گراد، نقطه جوش ۹۹۰ درجه سانتی گراد. با اسید سولفوریک، اسید نیتریک، هیدروکسید پتاسیم و محلول سیانید پتاسیم واکنش می دهد؛ در آب نامحلول است. بوی آن نظیر سیر است؛ می تواند سبب ریزش مو شود. از نیم رسانای نوع پی است و رسانایی آن نسبت به نور حساس است.
از لایه ای که در تصفیه الکترولیتی مس و سرب حاصل شده است.
احیای اکسیدتلوریک با دی اکسید گوگرد؛ به کمک حل کردن اکسید در محلول هیدروکسید سدیم و به صورت روکش درآوردن فلز.
تنفس آن سمی است. خورنده ۰٫۱ میلی گرم در متر مکعب هوا
آلیاژ ها؛ عامل سخت کننده ثانوی لاستیک؛ تولید آهن و فولاد ضدزنگ ریختگی؛ عامل رنگ کننده در سرامیک و شیشه؛ دستگاه های ترموالکتریک؛ کاتالیزور؛ باتری های ذخیره در سفینه ها
wiki: تلوریم