تله کشی. [ ت ِل ْ ل َ / ل ِ ک َ / ک ِ ] ( حامص مرکب ) تعب بری برای کسی بی مزدی یا با مزدی سخت کم. بیگاری گونه ای. بیگاری : تا جوان بودم و می توانستم تله کشی شان را بکنم خوب بودم ، حالا دیگر بد شدم. وبا کردن صرف می شود. ( یادداشت به خط مرحوم دهخدا ).
