تِلِمان، گِئورْگ فیلیپ (۱۶۸۱ـ۱۷۶۷)(Telemann, Georg Philipp)
تِلِمان، گِئورْگ فیلیپ
آهنگ ساز آلمانی، ارگ نواز، و رهبر ارکستر دوران باروک. مشهورترین آهنگ ساز آلمانی روزگار خود بود و شهرتش در آن زمان از آوازۀ یوهان سباستیان باخ بسیار فراتر می رفت . دستاورد پربار او در زمینۀ ساخت کنسرتو برای سازهای قدیمی و جدید، مثل ویولن ، ویولا دا گامبا، ریکوردر، فلوت ، اُبوآ، ترومپت ، هورن ، و فاگوت ، نشان دهندۀ کاوشی روشمند و باریک بینانه در هم نوایی های تونال و ساختار ارکستر جدید باروکی است ، پژوهشی که توجه فراوان باخ را جلب کرد . سایر آثار او عبارت اند از ۲۵ اپرا، کانتات های مذهبی متعدد، و فانتزی های سازی . تلمان در ماگد بورگ به دنیا آمد و در آن شهر و نیز در هیلدِسهایم تحصیل کرد. سپس برای تحصیل حقوق به دانشگاه لایپزیگ رفت و ظاهراً بیشتر معلوماتش در زمینۀ موسیقی، خودآموخته بود. در لایپزیگ یک کُلِِّگیوم موزیکوم دانشجویی تأسیس کرد و در ۱۷۰۴ ارگ نواز کلیسای جدید (قدیس متی) شد، اما همان سال به زُراو رفت تا رهبر موسیقی کُنت پرومنیتس شود. از ۱۷۰۸ تا ۱۷۱۲ که در خدمت دربار آیزناخ به سر می برد (از ۱۷۰۹ کاپلمایستر بود)، در شهر نزدیک وایمار با یوهان سباستیان باخ آشنایی پیدا کرد. سپس در فرانکفورت مشغول کار شد تا ۱۷۲۱ که در سمت کانتور (رهبر آواز) به استخدام یوهانویم (مدرسۀ لاتین یوحنا، تأسیس شده در قرن ۱۶ ) درآمد و سرپرست موسیقی ارکستر شهرداری در هامبورگ شد، و تا پایان عمر در آن شهر ماند. در ۱۷۲۲ سمَت کانتور (رهبر آواز) کلیسای سن توماس، لایپزیگ را نپذیرفت و باخ به جای او استخدام شد. شهرت تلمان به سبب دستاورد عظیم اوست ، هرچند برخی از آثار سازی وی یکنواخت به نظر می رسند و سفارشی ساخته شده اند. جذاب ترین آثار او را اغلب در میان ساخته های آوازی اش می توان یافت ، به خصوص اپراها، اوراتوریوها، و کانتات ها. ازجمله آثار اوست: اپرا حدود ۴۵ اپرا، شامل سقراط صبور (۱۷۲۱)، دامون عاشق تجددمآب (۱۷۲۴)، می ری وایس (۱۷۲۸)، پیمپینونه (۱۷۲۵)، اِما و اِگین هارد (۱۷۲۸). کُرال اوراتوریوها، ازجمله اوقات روز، رستاخیز و عروج مسیح (۱۷۶۰)، روز داوری (۱۷۶۲)؛ اوراتوریوهای پاسیونی (بروکِس و راملِر). ارکستری و مجلسی مقدار بسیار زیادی موسیقی سازی ، شامل مجموعۀ تافِلموزیک (موسیقیِ میز) (هامبورگ ، ۱۷۳۳).
تِلِمان، گِئورْگ فیلیپ
آهنگ ساز آلمانی، ارگ نواز، و رهبر ارکستر دوران باروک. مشهورترین آهنگ ساز آلمانی روزگار خود بود و شهرتش در آن زمان از آوازۀ یوهان سباستیان باخ بسیار فراتر می رفت . دستاورد پربار او در زمینۀ ساخت کنسرتو برای سازهای قدیمی و جدید، مثل ویولن ، ویولا دا گامبا، ریکوردر، فلوت ، اُبوآ، ترومپت ، هورن ، و فاگوت ، نشان دهندۀ کاوشی روشمند و باریک بینانه در هم نوایی های تونال و ساختار ارکستر جدید باروکی است ، پژوهشی که توجه فراوان باخ را جلب کرد . سایر آثار او عبارت اند از ۲۵ اپرا، کانتات های مذهبی متعدد، و فانتزی های سازی . تلمان در ماگد بورگ به دنیا آمد و در آن شهر و نیز در هیلدِسهایم تحصیل کرد. سپس برای تحصیل حقوق به دانشگاه لایپزیگ رفت و ظاهراً بیشتر معلوماتش در زمینۀ موسیقی، خودآموخته بود. در لایپزیگ یک کُلِِّگیوم موزیکوم دانشجویی تأسیس کرد و در ۱۷۰۴ ارگ نواز کلیسای جدید (قدیس متی) شد، اما همان سال به زُراو رفت تا رهبر موسیقی کُنت پرومنیتس شود. از ۱۷۰۸ تا ۱۷۱۲ که در خدمت دربار آیزناخ به سر می برد (از ۱۷۰۹ کاپلمایستر بود)، در شهر نزدیک وایمار با یوهان سباستیان باخ آشنایی پیدا کرد. سپس در فرانکفورت مشغول کار شد تا ۱۷۲۱ که در سمت کانتور (رهبر آواز) به استخدام یوهانویم (مدرسۀ لاتین یوحنا، تأسیس شده در قرن ۱۶ ) درآمد و سرپرست موسیقی ارکستر شهرداری در هامبورگ شد، و تا پایان عمر در آن شهر ماند. در ۱۷۲۲ سمَت کانتور (رهبر آواز) کلیسای سن توماس، لایپزیگ را نپذیرفت و باخ به جای او استخدام شد. شهرت تلمان به سبب دستاورد عظیم اوست ، هرچند برخی از آثار سازی وی یکنواخت به نظر می رسند و سفارشی ساخته شده اند. جذاب ترین آثار او را اغلب در میان ساخته های آوازی اش می توان یافت ، به خصوص اپراها، اوراتوریوها، و کانتات ها. ازجمله آثار اوست: اپرا حدود ۴۵ اپرا، شامل سقراط صبور (۱۷۲۱)، دامون عاشق تجددمآب (۱۷۲۴)، می ری وایس (۱۷۲۸)، پیمپینونه (۱۷۲۵)، اِما و اِگین هارد (۱۷۲۸). کُرال اوراتوریوها، ازجمله اوقات روز، رستاخیز و عروج مسیح (۱۷۶۰)، روز داوری (۱۷۶۲)؛ اوراتوریوهای پاسیونی (بروکِس و راملِر). ارکستری و مجلسی مقدار بسیار زیادی موسیقی سازی ، شامل مجموعۀ تافِلموزیک (موسیقیِ میز) (هامبورگ ، ۱۷۳۳).
wikijoo: تلمان،_گیورگ_فیلیپ_(۱۶۸۱ـ۱۷۶۷)