( تلماظة ) تلماظة. [ ت ِ ل ِم ْ ما ظَ ] ( ع ص ، اِ ) زن بیهوده گوی بسیارسخن یاوه درای. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
