تلفن بی سیم


معنی انگلیسی:
radiotelephone, wireless telephone

لغت نامه دهخدا

تلفن بی سیم. [ ت ِ ل ِ ف ُ ن ِ ] ( ترکیب وصفی ، اِ مرکب ) رادیو. و اساس آن مانند تلگراف بی سیم بر امواج الکترومانیتیک قرار دارد بدین ترتیب که دستگاه فرستنده مانند مهیج «هرتز» تولید امواج الکترومانیتیک می کند و در نقطه دیگر این امواج در اجسام هادی جریان ( آنتن ) القاء می نماید ( مانند مشدد هرتز ) با این اختلاف که درتلگراف بی سیم می توان امواج مستهلک شونده و محفوظ بکار برد ولی در تلفن بی سیم ( رادیو ) فقط از امواج محفوظباید استفاده کرد. ( از فیزیک رهنما نوروزیان رضا قلی زاده ). رجوع به رادیو و تلفن و تلگراف بی سیم شود.

فرهنگ فارسی

رادیو . و اساس آن مانند تلگراف بی سیم بر امواج الکترومانتیک قرار دارد بدین ترتیب که دستگاه فرستنده تولید امواج الکترومانتیک می کند و در نقطه دیگر این امواج در اجسام هادی جریان القائ می نماید با این اختلاف که در تلگراف بی سیم می توان امواج مستهلک شونده و محفوظ بکار برد ولی در تلفن بی سیم فقط از امواج محفوظ باید استفاده کرد .

دانشنامه عمومی

تلفن های بی سیم، تلفن هایی هستند که در آن ها به جای استفاده از کابل، از امواج به منظور برقراری ارتباط بین دستگاه تلفن و گوشی آن استفاده می گردد.
برخی بر این اعتقادند که اولین تلفن های بی سیم در سال ۱۸۸۰ توسط الکساندر گراهام بل و چارلز سامرتینتر اختراع شده اند، اما در میانهٔ دههٔ چهل میلادی بود، که این موضوع اکتشاف شد، که می توان از طریق استفاده امواج رادیویی برای انتقال ارتباط استفاده نمود.
در دههٔ ۵۰ و ۶۰ میلادی افراد بسیاری سعی در ساخت نوعی از تلفن بی سیم داشتند، اما از لحاظ رسمیت یافتن این نوع از تلفن ها، در عمل تلفن های بی سیم بارنخست در دههٔ هفتاد میلادی اختراع شدند، و در سال های دههٔ ۸۰میلادی برای نخستین بار برای فروش به عموم مردم به بازارها عرضه شدند، در سال ۱۹۸۶ میلادی رنج ( بازه ی ) 47 - 49 MHz برای کارکرد این دست از تلفن ها تعیین شد. بعدها با افزایش این دامنه رنج فرکانسی تلفن های بی سیم امکان یافتند تا با تداخلاتی کمتر و صرف انرژی کمتر کارکنند.
دکتر ریموند فیلیپس، به عنوان مخترع این نوع تلفن در دههٔ ۵۰میلادی شناخته شده است. در منابعی نیز شخصی به نام تری پال، به عنوان مخترع تلفن بی سیم معرفی شده است، و همچنین عنوان شده است دلیل عدم ثبت این اختراع توسط وی مشکلات قانونی از نظر نیاز به مجوزها جهت استفاده از امواج رادیویی بوده است. در افکاری عمومی شخصی به نام جنرال جورج سوی گرت به عنوان مخترع دستگاه در سال ۱۹۶۶، به منظور استفاده های نظامی شناخته شده است.
در سال ۱۹۹۰ فرکانس 900 MHz برای تلفن های بی سیم در نظر گرفته شد. در سال ۱۹۹۸ فرکانس 2. 4 GHz برای این دست تلفن ها در نظرگرفته شد و بعدها در سال ۲۰۰۳ این رنج تا 5. 8 gigahertz افزایش یافت.
عکس تلفن بی سیم
این نوشته برگرفته از سایت ویکی پدیا می باشد، اگر نادرست یا توهین آمیز است، لطفا گزارش دهید: گزارش تخلف

دانشنامه آزاد فارسی

تلفن بی سیم (Handheld Radio Transceivers)
تلفن کوتاه بردی بدون سیم، برای ممکن ساختن جابه جایی در هنگام استفاده از آن. پلیس، آتش نشانی، سایر سازمان های امدادی، و ارتش از دهۀ ۱۹۳۰ تلفن بی سیم در اختیار داشته اند. تلفن های بی سیم اولیه ای که در خودروها نصب می شدند بزرگ و سنگین بودند. پس از اختراع تِرانزیستور در ۱۹۴۸، تلفن های بی سیم به گیرنده های کوچک دستی تبدیل شدند. برد این تلفن ها بیش از چند کیلومتر نیست و برای صاحبان حرفه هایی که کارشان مستلزم جابه جایی است، مانند کارگران ساختمانی و کارکنان گروه های فیلمبرداری و برگزارکنندگان مسابقات و مأموران امنیتی، کمک بزرگی به شمار می روند. نوع ساده تر تلفن های بی سیم دوطرفه، معروف به واکی تاکی، سال ها از اسباب بازی های محبوب کودکان بود.

مترادف ها

radiotelephone (اسم)
تلفن بی سیم

پیشنهاد کاربران

بپرس