تلعین

لغت نامه دهخدا

تلعین. [ ت َ ] ( ع مص ) در شکنجه کشیدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تعذیب. ( اقرب الموارد ). || بازداشتن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || سخت لعنت و نفرین کردن. ( آنندراج ).

فرهنگ عمید

۱. در شکنجه کشیدن، بازداشتن.
۲. لعنت و نفرین کردن.

پیشنهاد کاربران

بپرس