تلطیخ

لغت نامه دهخدا

تلطیخ. [ ت َ ] ( ع مص ) جای جای آلودن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). آلوده کردن. ( آنندراج ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تلطخ شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس