تلطع

لغت نامه دهخدا

تلطع. [ ت َ ل َطْ طُ ] ( ع مص ) دندان ریختن شتر از پیری. ( منتهی الارب ) ( از آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

تلطع.[ ت ِ طِ ] ( ع ص ، اِ ) شتر دندان ریخته از پیری. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس