تلسکوپ فروسرخ

تلسکوپ فروسرخ[ ۱] نوعی تلسکوپ است که از طیف فروسرخ برای تشخیص اجرام آسمانی استفاده می کند. پرتو فروسرخ یکی از چندین نوع تابش است که در طیف الکترومغناطیسی نشان داده می شود.
همه اجرام آسمانی که دمایی بالاتر از صفر مطلق دارند برخی از انواع تابش الکترومغناطیس را از خود منتشر می کنند. دانشمندان به منظور مطالعه کیهان از چندین نوع تلسکوپ برای تشخیص و رصد این پرتوهای منتشرشده در طیف الکترومغناطیسی استفاده می کنند. به جز تلسکوپ های فروسرخ برخی دیگر از انواع این تلسکوپ ها عبارتند از: پرتو گاما، پرتو ایکس، فرابنفش و نور مرئی.
محدوده طیفی نور مرئی از ۰٫۴ μm تا ۰٫۷ μm است و از ۰٫۷۵ μm تا۱۰۰۰ μm بازه طیفی رایج در اخترشناسی فروسرخ، اخترشناسی فروسرخ دور و اخترشناسی زیرمیلی متری است
• Infrared Telescope Facility، ۱۹۷۹–
• Gornergrat Infrared Telescope، ۱۹۷۹–۲۰۰۵
• Infrared Optical Telescope Array، ۱۹۸۸–۲۰۰۶
• United Kingdom Infrared Telescope، ۱۹۷۹–
• تلسکوپ فضایی اسپیتزر، ۲۰۰۳
• رصدخانه فضایی هرشل، ۲۰۰۹–۲۰۱۳
• کاوشگر نقشه بردار فروسرخ میدان وسیع، ۲۰۰۹
• تلسکوپ نقشه برداری میدان باز فروسرخ

تِلِسکوپ فُروسرخ (infrared telescope)
در اخترشناسی، تلسکوپ طراحی شده برای دریافت امواج الکترومغناطیسی بخش فروسرخ طیف. (از آن جا که عدسی های شیشه ای نسبت به امواج فروسرخ کدرند، تلسکوپ های فروسرخ اغلب بازتابشی و از نوع تلسکوپ کاسگریناند. همۀ اجسام در دمای معمولی به شدت تابش فروسرخ از خود گسیل می کنند، بنابراین برای اطمینان از این که علامت های ضعیف رسیده از آسمان در تابش ناشی از خود تلسکوپ غرق نمی شوند، به طراحی دقیقی در این مورد نیاز است. تلسکوپ های فروسرخ در رصدخانه هایی در کوهستان های مرتفع، و بالاتر از آثار کدرکنندۀ بخار آب جوّ مستقر می شوند. تلسکوپ های بزرگ جدید را غالباً برای کارکرد یکسان در نور مرئی و فروسرخ طراحی می کنند.