تِلِسْتو (Telesto)
در اخترشناسی، قمر کوچک سیارۀ زحل. فاصلۀ تلستو و دو قمر
کالیپسو و
تتیس از زحل به یک اندازه است، اما بر اساس قرارداد تلستو را دهمین قمر این سیاره به حساب می آورند. تلستو تقریباً هر دو روز زمینی یک بار و در فاصلۀ متوسط ۲۹۵هزار کیلومتری بر گرد زحل مدار می پیماید. مدار تلستو دایره ای، و با استوای زحل موازی است. شکل نامنظمی دارد. بزرگ ترین قطر آن ۳۴ کیلومتر، و کوچک ترین قطرش ۲۶ کیلومتر است. از جرم، چگالی، ساختار درونی، و ترکیب آن اطلاعی در دست نیست. مهم ترین ویژگی تلستو رابطۀ مداری آن با قمر تتیس است. تلستو در نزدیکی نقطۀ لاگرانژی پیشروِ تتیس مدار می پیماید که نقطه ای واقع در یک ششم مدار (۶۰ درجه) جلوتر از قمر بزرگ تر است. در چنین فاصله ای، نیروهای گرانشی چنان به تعادل می رسند که تلستو بدون برخورد با تتیس از مدار مشترکی با آن استفاده می کند. بنابه نظر برخی از اخترشناسان، تلستو و کالیپسو، که آن هم با تتیس مدار مشترک دارد، احتمالاً مدت ها پیش قمر واحدی بوده اند، اما این نظریه توضیح نمی دهد که چگونه این دو قمر ازهم جدا شده اند و در دو نقطۀ ترواییِ تتیس جا گرفته اند. در ۱۹۸۱، اخترشناسان امریکایی، جان فاونتین، استفان لارسون، هارولد ریتسما، و برَد اسمیت، تلستو را با استفاده از عکس های تهیه شده با نمونۀ اولیۀ دوربین جسم کم فروغ کشف کرده اند. این دوربین اکنون روی تلسکوپ فضایی هابل نصب شده است. تلستو به نام دختر اوکئانوس و تتیس، در اسطوره های یونانی، نامیده شده است.