تلداغ

لغت نامه دهخدا

تلداغ. [ ت َ ] ( ع مص ) گزیدن کسی را کژدم و مار. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || طعن کردن کسی را به سخن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس