تلخی کردن. [ ت َ ک َ دَ ] ( مص مرکب ) خشونت و تندی کردن. بدخویی کردن. درشتی کردن : گر نمکدان پرشکر خواهی مپرس تلخیی کان شکرستان می کند.سعدی.رجوع به تلخی و دیگر ترکیبهای آن شود.
