تلخی بردن

لغت نامه دهخدا

تلخی بردن. [ ت َ ب ُ دَ ] ( مص مرکب ) سختی کشیدن. تحمل رنج و مشقت :
بشیرین زبانی توان برد گوی
که پیوسته تلخی برد تندخوی.
سعدی ( بوستان ).
رجوع به تلخی و ماده بعد شود.

فرهنگ فارسی

سختی کشیدن . تحمل رنج و مشقت .

پیشنهاد کاربران

زحمت و دردسر بردن ، پشیمانی و ندامت بردن، افسوس خوردن

بپرس