تلخ گواری

لغت نامه دهخدا

تلخ گواری. [ ت َ گ ُ ] ( حامص مرکب ) ناگواری. نامطبوعی :
از تلخ گواری نواله م
در نای گلو شکست ناله م.

نظامی.

ناگواری . نامطبوعی .

پیشنهادی ثبت نشده است. شما اولین نفر باشید