تلخ عیشی

لغت نامه دهخدا

تلخ عیشی. [ ت َ ع َ / ع ِ ] ( حامص مرکب ) سختی زندگی. زندگی پرمصیبت. زندگانی ناگوار :
مبر تلخ عیشی ز روی ترش
به آب دگر آتشش بازکش.
سعدی ( بوستان ).
چو تلخ عیشی من بشنوی به خنده درآی
که گر به خنده درآیی جهان شکر گیرد.
سعدی.
بر تلخ عیشی من اگر خنده آیدت
شاید که خنده شکرآمیز می کنی.
سعدی.

فرهنگ فارسی

زندگی پر مصیبت

پیشنهاد کاربران

بپرس