تلخ رویی

/talxruyi/

لغت نامه دهخدا

تلخ رویی. [ ت َ ] ( حامص مرکب ) بدخویی. تنگ خویی. درشت کردن روی. تلخ ساختن جبین و رخسار :
چو دریا در دهد بی تلخ رویی
گهر بخشد چو کان بی تنگ خویی.
نظامی.
چون بحر کنم کناره شویی
اما نه ز روی تلخ رویی .
نظامی.
با وحش بهم سرودگویی
بهتر که به خانه تلخ رویی.
نظامی.

فرهنگ فارسی

بدخویی تنگ خویی . درشت کردن روی .

پیشنهاد کاربران

بپرس