تلحی

لغت نامه دهخدا

تلحی. [ ت َ ل َح ْ حی ] ( ع مص ) عمامه به زیر حنک درآورده بستن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). و فی الحدیث : نهی عن الاقتعاط و امر بالتحلی. ( منتهی الارب ).

پیشنهاد کاربران

بپرس