تلبب

لغت نامه دهخدا

تلبب. [ ت َ ل َب ْ ب ُ ] ( ع مص ) دامن چیدن و میان دربستن و آماده کاری شدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

فرهنگ فارسی

دامن چیدن و میان دربستن و آماده کاری شدن .

پیشنهاد کاربران

بپرس