( تلبئة ) تلبئة. [ ت َ ب ِ ءَ] ( ع مص ) فله خورانیدن ماده بچه را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). || فله فرود آوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). یقال : لبأت الناقه ؛ اذا وقع اللباء فی ضرعها. || لبیک گفتن در حج. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). رجوع به تلبیة شود.
