تلاوش

لغت نامه دهخدا

تلاوش. [ ت َ وُ ] ( اِ ) تراوش. در فرهنگها ضبط نشده ولی در زبانها هست. ( گنجینه گنجوی تألیف وحید دستگردی ص 36 ) :
تکش با تلاوش درآویخته
چنین رودی از هر دو انگیخته .
نظامی ( اقبالنامه چ وحید ص 180 ).
رجوع به تلاوشگاه شود.

فرهنگ عمید

= تراوش

پیشنهاد کاربران

تگ = ته ش و تلاو = تراو تراو - تراوش - چون زای و زایش انچه تراوش میشود تلاو است

بپرس