تلاطث

لغت نامه دهخدا

تلاطث. [ ت َ طُ ] ( ع مص ) برهم زدن موج. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). تلاطم موج. ( از اقرب الموارد ). || یکدیگر را بدست زدن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس