تلاسار

لغت نامه دهخدا

تلاسار. [ ] ( اِخ ) تلستار ( تل آشور ) مکانی است که بنی عدن در آنجا ساکن بودند بعد از آن آشوریان بدانجا غلبه کردند دوم پادشاهان 19:12 و کتاب اشعیا 37:12. رولنسن گمان میبرد که موقع تلاسار در غربی الجزیره در نزدیکی حاران و اورفا واقع است لیکن لیرد گمان دارد که در طرف غربی ، در نزدیکی تل عفر، شانزده یلی موصل واقع است. ( از قاموس کتاب مقدس ).

پیشنهاد کاربران

بپرس