تقییل

لغت نامه دهخدا

تقییل. [ ت َ ] ( ع مص ) شراب نیمروز دادن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( زوزنی ). || در نیمروز آب دادن یا دوشیدن ناقه را در آن وقت. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). در نیمروز آب دادن. ( از اقرب الموارد ). || نیمروزان بر آب آوردن شتران را. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). و رجوع به تقیل شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس