[ویکی فقه] تقیید ثبوتی به تحدید شمول یک مفهوم در مقام ثبوت و واقع اطلاق می شود.
تقیید را در دو مقام می توان تصور کرد:۱. مقام ثبوت یا عالم واقع؛ ۲. مقام اثبات یا عالم دلالت دلیل.
تعریف تقیید ثبوتی
تقیید ثبوتی، به معنای لحاظ کردن قید در عالم ثبوت و واقع می باشد؛ برای مثال، متکلم در عالم واقع ماهیت «رقبه» را در نظر می گیرد و سپس قید «مؤمنة» را به آن می افزاید، بی آن که آن را در قالب دلیل ذکر کند و سپس حکم وجوب آزادی او را انشا می کند. حال اگر این حکم را در قالب الفاظ برای مکلف بیان کند، و قید مؤمنة را بعد از رقبه بیاورد، تقیید اثباتی نیز محقق می شود.
تقیید را در دو مقام می توان تصور کرد:۱. مقام ثبوت یا عالم واقع؛ ۲. مقام اثبات یا عالم دلالت دلیل.
تعریف تقیید ثبوتی
تقیید ثبوتی، به معنای لحاظ کردن قید در عالم ثبوت و واقع می باشد؛ برای مثال، متکلم در عالم واقع ماهیت «رقبه» را در نظر می گیرد و سپس قید «مؤمنة» را به آن می افزاید، بی آن که آن را در قالب دلیل ذکر کند و سپس حکم وجوب آزادی او را انشا می کند. حال اگر این حکم را در قالب الفاظ برای مکلف بیان کند، و قید مؤمنة را بعد از رقبه بیاورد، تقیید اثباتی نیز محقق می شود.
wikifeqh: تقیید_ثبوتی