تقی شایگان ( درگذشتهٔ ۱۶ فروردین ۱۳۲۲ ) موسیقی دان و نوازندهٔ ویلن اهل ایران بود.
تقی شایگان در همدان متولد شد. نوازندگی ساز ویلن را ابتدا بدون استاد و سپس با راهنمایی های برادر بزرگش که تار می نواخت آغاز نمود. پس از آن نزد مدرسانِ ویلن همدان نوازندگی خود را تکمیل کرد و در مدت کوتاهی به نوازنده ای زبردست تبدیل شد. او در نوازندگی ویلن تحت تأثیر حالت ها و تکنیک های ساز کمانچه بود. او در دههٔ ۱۳۱۰ نوازنده ای متبحر در همدان بود که به اقتضای زمانه، نوازندگی ویلن را بر کمانچه مقدم دانسته و به آموزش نیز می پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
تقی شایگان در سال ۱۳۱۷ در تهران ساکن شد و به آموزش ویلن پرداخت. در همین زمان به همراه «ابراهیم سرخوش» نوازندهٔ تار و روح انگیز خواننده، قطعات متعددی را به اجرا گذاشت. از شاگردان او می توان به «عبدالله طالع همدانی» اشاره نمود.
در سال هایی که بر اثر جنگ جهانی دوم بیماری تیفوس در ایران شایع شده بود و قربانیان بسیار می گرفت، تقی شایگان نیز به این بیماری مبتلا شد و در ۱۶ فروردین سال ۱۳۲۲∗ در منزل شخصی خود، در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله شهر ری به خاک سپرده شد.
• ^ در مجله مقام موسیقایی، سالِ درگذشت تقی شایگان، ۱۳۲۳ نوشته شده است که با منابع دیگر متفاوت است.
تقی شایگان در همدان متولد شد. نوازندگی ساز ویلن را ابتدا بدون استاد و سپس با راهنمایی های برادر بزرگش که تار می نواخت آغاز نمود. پس از آن نزد مدرسانِ ویلن همدان نوازندگی خود را تکمیل کرد و در مدت کوتاهی به نوازنده ای زبردست تبدیل شد. او در نوازندگی ویلن تحت تأثیر حالت ها و تکنیک های ساز کمانچه بود. او در دههٔ ۱۳۱۰ نوازنده ای متبحر در همدان بود که به اقتضای زمانه، نوازندگی ویلن را بر کمانچه مقدم دانسته و به آموزش نیز می پرداخت.
... [مشاهده متن کامل]
تقی شایگان در سال ۱۳۱۷ در تهران ساکن شد و به آموزش ویلن پرداخت. در همین زمان به همراه «ابراهیم سرخوش» نوازندهٔ تار و روح انگیز خواننده، قطعات متعددی را به اجرا گذاشت. از شاگردان او می توان به «عبدالله طالع همدانی» اشاره نمود.
در سال هایی که بر اثر جنگ جهانی دوم بیماری تیفوس در ایران شایع شده بود و قربانیان بسیار می گرفت، تقی شایگان نیز به این بیماری مبتلا شد و در ۱۶ فروردین سال ۱۳۲۲∗ در منزل شخصی خود، در تهران درگذشت و در امامزاده عبدالله شهر ری به خاک سپرده شد.
• ^ در مجله مقام موسیقایی، سالِ درگذشت تقی شایگان، ۱۳۲۳ نوشته شده است که با منابع دیگر متفاوت است.
