تقی رحمانی ( زادهٔ ۲۲ آبان ۱۳۳۸ در تاکستان ) روزنامه نگار، نویسنده، زندانی سیاسی، کنشگر سیاسی، عضو شورای فعالان ملی مذهبی و از مشاوران مهدی کروبی بود. رحمانی در سال ۱۳۸۵ جایزه هلمن را از سازمان دیده بان حقوق بشر دریافت کرد و پس از بازداشت ها و محکومیت های مکرر به فرانسه مهاجرت کرد. رحمانی هم اکنون به همراه دو فرزندش در پاریس زندگی می کند. تقی رحمانی در سال ۱۳۷۸ با نرگس محمدی، روزنامه نگار و نایب رئیس کانون مدافعان حقوق بشر ، ازدواج کرد.
... [مشاهده متن کامل]
تقی رحمانی تا زمان مهاجرت از ایران، حدود یک سوم از عمر خود را در زندان سپری کرد.
در سال ۱۳۶۰ به جرم نویسندگی در نشریهٔ پیشتاز متعلق به گروه پیشتازان، گروهی متأثر از اندیشه های علی شریعتی، به سه سال زندان محکوم شد.
در سال ۱۳۶۵ بخاطر نوشته هایش در روزنامه خروش موحد متعلق به گروه موحدین انقلابی در زمینه نوگرایی دینی دستگیر و این بار برای ۱۱ سال به زندان محکوم شد.
پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۷۶ با ماهنامه ایران فردا و هفته نامه امید جوان همکاری می کرد.
در ۲۰ اسفند ۱۳۷۹ دوباره در یک حمله شبانه به خانه محمد بسته نگار به همراه شماری دیگری از اعضای جریان ملی - مذهبی دستگیر شد و در ۲۷ فروردین ۱۳۸۱ با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد.
رحمانی همراه با دو همکارش هدی صابر و رضا علیجانی در ۲۵ خرداد ۱۳۸۲ از سوی سعید مرتضوی، بازداشت و ۲۲ ماه در بند به سر برد.
تقی رحمانی بار دیگر بلافاصله پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال ۱۳۸۸ به همراه هدی صابر و رضا علیجانی برای چند روز دستگیر شد. او در این انتخابات از مهدی کروبی حمایت کرده بود.
همچنین او در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ توسط نیروهای امنیتی در ایران دوباره بازداشت و در اردیبهشت ۱۳۹۰ آزاد شد.
وی بار دیگر در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۰ دستگیر شد.
وی بالاخره بهمن ۱۳۹۰ از طریق مناطق غربی کشور از ایران خارج شد و در پاریس به سر می برد.
... [مشاهده متن کامل]
تقی رحمانی تا زمان مهاجرت از ایران، حدود یک سوم از عمر خود را در زندان سپری کرد.
در سال ۱۳۶۰ به جرم نویسندگی در نشریهٔ پیشتاز متعلق به گروه پیشتازان، گروهی متأثر از اندیشه های علی شریعتی، به سه سال زندان محکوم شد.
در سال ۱۳۶۵ بخاطر نوشته هایش در روزنامه خروش موحد متعلق به گروه موحدین انقلابی در زمینه نوگرایی دینی دستگیر و این بار برای ۱۱ سال به زندان محکوم شد.
پس از آزادی از زندان در سال ۱۳۷۶ با ماهنامه ایران فردا و هفته نامه امید جوان همکاری می کرد.
در ۲۰ اسفند ۱۳۷۹ دوباره در یک حمله شبانه به خانه محمد بسته نگار به همراه شماری دیگری از اعضای جریان ملی - مذهبی دستگیر شد و در ۲۷ فروردین ۱۳۸۱ با سپردن وثیقه از زندان آزاد شد.
رحمانی همراه با دو همکارش هدی صابر و رضا علیجانی در ۲۵ خرداد ۱۳۸۲ از سوی سعید مرتضوی، بازداشت و ۲۲ ماه در بند به سر برد.
تقی رحمانی بار دیگر بلافاصله پس از انتخابات ریاست جمهوری دهم در سال ۱۳۸۸ به همراه هدی صابر و رضا علیجانی برای چند روز دستگیر شد. او در این انتخابات از مهدی کروبی حمایت کرده بود.
همچنین او در ۲۰ بهمن ۱۳۸۹ توسط نیروهای امنیتی در ایران دوباره بازداشت و در اردیبهشت ۱۳۹۰ آزاد شد.
وی بار دیگر در ۲۷ اردیبهشت ۱۳۹۰ دستگیر شد.
وی بالاخره بهمن ۱۳۹۰ از طریق مناطق غربی کشور از ایران خارج شد و در پاریس به سر می برد.
