تقی الدین اوحدی

لغت نامه دهخدا

تقی الدین اوحدی. [ ت َ قی یُد دی ن ِ اَ ح َ ] ( اِخ ) محمدبن سعدالدین محمد حسینی اوحد دقاقی بلیانی اصفهانی. مؤلف کتاب «عرفات العاشقین » در شرح حال شعراست. و در سال 937 هَ. ق. متولد شد و از تربیت یافتگان شاه طهماسب اول صفوی و شاه اسماعیل دوم و شاه محمد خدابنده و شاه عباس اول بوده است. در اواخر عمر به هندوستان سفر کرد و کتاب یادشده را بسال 1023 هَ. ق. تألیف کرد. ( از احوال و اشعار رودکی ج 1 صص 46-47 ). قاموس الاعلام ترکی آرد... وی در سال 1005 به هند رفت و در دوره جهانگیرشاه و شاه جهان در اکبرآباد و اجمیر و گجرات می زیست «عرفان »و «سرمه سلیمانی » و منظومه های «یعقوب و یوسف » و «کعبه مدار» از اوست وی در سال 1030 هَ. ق. درگذشت.

پیشنهاد کاربران

بپرس