تقویت کننده تفاضلی

تقویت کنندۀ تفاضلی، نوعی تقویت کنندۀ الکترونیکی است که تفاوت دو سیگنال ورودی را تقویت می کند و قسمت مشابه آن دو را تضعیف می کند. بخش اصلی این تقویت کننده ها از دو ترانزیستور جفت شدۀ امیتر مشترک ( یا سورس مشترک ) تشکیل می شود. سیگنال های ورودی V i n + و V i n − به پایه های ورودی مدار داده می شوند و سیگنال V o u t از خروجی دریافت می شود. یک تقویت کنندۀ تفاضلی به صورت شماتیک در مدارها به شکل یک تقویت کنندۀ عملیاتی نمایش داده می شود.
یک تقویت کنندۀ تفاضلی از دو ترانزیستور امیتر مشترک ( یا سورس مشترک ) که پایه های امیتر ( یا سورس ) آن ها به یکدیگر متصل شده است، ساخته می شود. و خروجی از یکی از کلکتورها یا از تفاصل دو کلکتور دریافت می شود. به منظور تحلیل این مدار، ورودی ها را به دو صورت حالت تفاضلی و حالت مشترک تفکیک می کنیم و به صورت زیر تعریف می کنیم:
V d = V i n + − V i n −
V c = 1 2   ( V i n + + V i n − )
با این تعریف، بهرۀ این دو حالت رو به طور مجزا به دست می آوریم. به این ترتیب دو بهرۀ حالت تفاضلی ( A v d ) و بهرۀ حالت مشترک ( A v c ) به دست می آیند. نسبت این دو بهره با عنوان نسبت رد حالت مشترک ( CMRR ) شناخته می شود و بیشتر بودن آن معیاری از بهتر بودن تقویت کننده به شمار می رود.