تقوه. [ ] ( اِخ ) ( انتظار ) 1- پدر زن حلده نبیه. دوم پادشان 22:14 که در دوم تواریخ 34:22 توقهه خوانده شده است. 2- پدر یحزیا. کتاب عزرا 10:15. ( قاموس کتاب مقدس ).
