تقون

لغت نامه دهخدا

تقون. [ ت َ ق َوْ وُ ] ( ع مص ) تعدی کردن به زبان. ( از اقرب الموارد ) ( از ناظم الاطباء ) ( از قطر المحیط ) ( ازتاج العروس ). || نیک ستودن کسی را. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( از قطر المحیط ) ( از تاج العروس ) ( ناظم الاطباء ).

پیشنهاد کاربران

بپرس