تقوف. [ ت َ ق َوْ وُ ] ( ع مص ) بازداشتن ، یقال : هو یتقوف علی مالی. || سخن آموزانیدن ، یقال : فلان یتقوف فلاناً فی المجلس ؛ ای یاخذ علیه فی کلامه و یقول له قل کذا و کذا. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از آنندراج ) ( از اقرب الموارد ).
