تقنذ

لغت نامه دهخدا

تقنذ. [ ت َ ق َن ْ ن ُ ] ( ع مص ) به چوبدستی زدن کسی را، یقال :تقنذه بالعصا؛ ای ضربه کما یضرب القنفذ. ( منتهی الارب ) ( از اقرب الموارد ) ( ناظم الاطباء ) ( آنندراج ). || تقبض. ( اقرب الموارد ). رجوع به تقبض شود.

پیشنهاد کاربران

بپرس