تقلیدی. [ ت َ ] ( ص نسبی ) منسوب و متعلق به تقلید. ( ناظم الاطباء ). پیرو. مقلد. کسی که بی تعقل و تأمل دنباله روی از دیگری کند : مپذیر قول جاهل تقلیدی گرچه بنام شهره دنیا شد.
ناصرخسرو.
از آن حکیم ، چو تقلیدی این سخن بشنود به جهل گفت چه دانیم ما، مگر دارد.