تقطین

لغت نامه دهخدا

تقطین. [ ت َ ] ( ع مص ) شکوفه برآوردن. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ). شکوفه برآوردن درخت مو. ( از اقرب الموارد )، یقال : قطن الکرم اذا بدت زمعاته. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ). || مقیم گردانیدن کسی را به مکانی. ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس