تقطیط

لغت نامه دهخدا

تقطیط. [ ت َ ] ( ع مص ) دبه ساختن و تراشیدن آنرا. ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).

پیشنهاد کاربران

بپرس