تقطاع. [ ت ِ ق ِطْ طا ] ( ع مص ) بریدن و جدا کردن چیزی را. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ). || خشک گردانیدن خرما را. || بازداشتن کسی را از حق وی. || باطل کردن حدث نماز را. || جزم کردن در گفتار. || بستن و بیمناک ساختن راه را بر روندگان. ( از اقرب الموارد ).
