تقصر. [ ت َ ق َص ْ ص ُ ] ( ع مص ) مشغول داشتن بکاری و بسنده کردن ،یقال : تقصرت الصبی به ؛ مشغول داشتم آن کودک را به آن. ( منتهی الارب ) ( ناظم الاطباء ) ( از اقرب الموارد ).
