تقشیع

لغت نامه دهخدا

تقشیع. [ ت َ ] ( ع مص ) ابر وابردن. ( تاج المصادر بیهقی ). وابردن باد ابر را. ( زوزنی از یادداشت بخط مرحوم دهخدا ).

پیشنهاد کاربران

بپرس