تقرط

لغت نامه دهخدا

تقرط. [ ت َ ق َرْ رُ ] ( ع مص ) با گوشوار شدن. ( تاج المصادر بیهقی ) ( منتهی الارب ) ( آنندراج ) ( ناظم الاطباء ) ( ازاقرب الموارد ). گوشوار در گوش کسی کردن. ( زوزنی ).

پیشنهاد کاربران

بپرس